Model rodziny w XX wieku

 Model rodziny małej upowszechnił się w XX wieku i  stał się dominującym typem rodziny. Rodzina mała czyli (dwupokoleniową, podstawową, nuklearną) złożoną z rodziców i dzieci, przedstawianą najczęściej za pomocą klasycznego schematu 2 + 2 (rodzice i dwoje dzieci). Model ten został zapoczątkowany w XIX wieku, w okresie gwałtownej industrializacji i urbanizacji, której najważniejsze zmiany w zakresie dominującego modelu rodziny dotyczyły „przejścia od rodzi­ny dużej, wielopokoleniowej do rodziny małej. Sprzyjało temu życie w mieście, szeroki rynek pracy zapewniający możliwość osiągnięcia zabezpieczenia materialnego w młodym wieku, a tym samym uniezależnienie się od szerszej rodziny. Co znalazło odbicie też w ograniczeniu kon­taktów z szerszą rodziną, spadkiem wagi więzów pokrewieństwa” (10,Duch-Krzystoszek D. ,1995, s.177-178). Nuklearność rodziny była konsekwencją industrializacji społeczeństwa, gdyż znacznie łatwiej było się przemieszczać w poszukiwaniu pracy, w małym, dwupokoleniowym składzie. Wzmożona industrialna produkcja podniosła wyraźnie stopę życiową ludności krajów wysoko i średnio rozwiniętych, co powodowało sukcesywne podnoszenie się poziomu wykształcenia i kultury społecznej. Wywołana industrializacją ruchliwość geograficzna i społeczna ludności oraz heterogenizacja społeczeństw, stały się przyczynami rozluźnienia więzi wspólnotowych.